اينترنت LTE رایانت 

چکیده

از زمانی که بسیاری از سرویس دهندگان تصمیم به افزودن (LTE (Long Term Evolution به شبکه های خود گرفته اند، استفاده از LTE Advanced بر روی نسل چهارم تکنولوژی ارتباطات تلفن همراه (۴G) مورد توجه قرار گرفته است.

همانطور که میدانیم، ترافیک تلفن های همراه، به دو بخش تقسیم میشود: بارگذاری و بارگیری.

این مقاله، دو حالت دو طرفه سازی LTE را بررسی میکند؛ یعنی:

(LTE-TDD (Time Division Duplexing یا همان دوطرفه سازی به کمک تقسیم زمان که با نام TD-LTE نیز شناخته میشود.

(LTE-FDD (Frequency Division Duplexing یا همان دو طرفه سازی به کمک تقسیم فرکانس.

لازم به ذکر است که LTE-TDD به واسطه انعطاف بالاتر در انتخاب نسبت میان نرخ دیتای بارگذاری و بارگیری، بهره گیری از یک کانال در حالت متقابل رفت و برگشتی، توانایی استفاده در طیف غیر جفت شده و پیچیدگی کمتر در طراحی گیرنده و فرستنده، در اکثر پیاده سازی ها و طرح های اجرایی، نسبت به LTE-FDD، برتر تلقی شده است.

در عملکرد FDD، دو فرکانس حامل وجود دارند؛ یکی برای بارگذاری و دیگری برای بارگیری.

درون هر فریم نیز، ۱۰ زیر فریم بارگذاری و ۱۰ زیر فریم بارگیری وجود دارد که امکان انجام همزمان عملیات نقل و انتقال به صورت بارگذاری و بارگیری را در یک سلول ایجاد میکند.

در FDD LTE، انتقالات بارگیری و بارگذاری در باندهای فرکانسی کاملا مجزا و متفاوت رخ میدهد؛ در حالیکه TDD، این انتقال را در فرجه های زمانی متفاوتی که به هیچ وجه هم پوشانی ندارند، انجام میدهد.

در نتیجه TDD میتواند در طیف غیر جفت شده کار کند، در حالیکه FDD به طیف جفت یا دوتایی نیاز دارد.

تمرکز اصلی این مقاله، مقایسه td-lte و fd-lte برای بررسی تفاوت FDD LTE و TDD LTE در روش تقسیم یک کانال تک برای فراهم سازی مسیر جهت آپلود و دانلود است.

FDD این کار را با تقسیم باند فرکانسی اختصاص داده شده، به دو کانال کوچکتر و مجزا انجام میدهد.

TDD کل کانال را استفاده میکند؛ اما با این تفاوت که TDD یا همان TD-LTE، آپلود و دانلود را در شکاف های زمانی کاملا مجزا، با یکدیگر جایگزین میکند.

مقدمه

فناوری TD-LTE واپسین نسل اینترنت ثابت است که اینترنت را به صورت بی‌سیم در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این فناوری در مقایسه با سایر فناوری‌های اینترنت ثابت از جمله  ADSL و  VDSL  سرعت بالاتری را به کاربران ارائه می‌دهد و محدودیت‌هایی مانند سرعت پایین، عدم امکان جابجایی مودم، محدودیت‌های ظرفیت در مراکز مخابراتی را برطرف می‌کند.

خدمات اینترنت سیار رایانت یا همان فناوری TD-LTE یکی از راه‌های دسترسی به اینترنت است که بر بستر LTE فعال بوده و روی یک فرکانس ارسال و دریافت را انجام می‌دهد. که با سرعتی بالا و فناوری بی سیم آخرین نسل اینترنت ثابت پهن باند می باشد که برای تامین اینترنت منازل و سازمان ها و موسسات و شرکت های تجاری استفاده می شود.

از مزایای این سرویس نسبت به سرویس های قبلی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

سرعت بالاتر:
سرویس 4G که با نام اینترنت LTE یا اینترنت نسل چهارم نیز شناخته می شود، جدیدترین نسل اینترنت ثابت می باشد که تا سرعت حدود Mbps 40 را پوشش می دهد.
رفع محدودیت زمانی:
این سرویس مشکل نداشتن پورت های خالی و خط تلفن ثابت را برطرف کرده است و شما به راحتی می توانید در هر مکانی که هستید از سرویس اینترنت پرسرعت بهره مند شوید.
ارائه مودم با قابلیت جابه جایی:
یکی از مشکلاتی که مشترکین ADSL با آن رو به رو هستند، جا به‌جایی سرویس و انتقال به مرکز مخابرات جدید و رانژه کردن خط تلفن می باشد. در سرویس اینترنت TD-LTE با توجه به اینکه انتقال داده ها از طریق شبکه آنتن دهی تلفن همراه انجام می شود، امکان جا به جایی وجود دارد.
عدم نیاز به تلفن ثابت:
یکی از بهترین مزایای اینترنت TD-LTE این است که برخلاف سایر سرویس ها مثل ADSL برای راه اندازی آن هیچ نیازی به خط تلفن ندارد و به سادگی با استفاده از مودم و سیم کارت می‌توانید آن را راه اندازی کنید.
راه اندازی سریع:
از آنجایی که این سرویس وابسته به زیر ساخت های مخابراتی نیست، بلافاصله پس از دریافت سیم کارت، امکان فعال سازی سیستم برای مشترک شبکه رایانت فراهم می شود.
پایداری بالای سرویس در آپلود و دانلود:
نحوه انتقال داده ها، در شبکه اینترنت ثابت TD-LTE از طریق شبکه آنتن دهی تلفن همراه است. بنابراین با ثابت بودن مشترک، امکان اتصال و استفاده از منابع برای تجربه شبکه ای پایدار، با تاخیر پایین و سرعت بالا در اختیار مشترک قرار خواهد گرفت.

اگر در حال حاضر از سرعت اینترنت خود راضی نیستید یا منطقه شما پورت خالی برای ارائه خدمات اینترنت ثابت ندارد ما به شما اینترنت پرسرعتG 4.5 ثابت (با دامنه سرعت 1 مگابیت بر ثانیه تا 40 مگابیت بر ثانیه) را پیشنهاد می کنیم.

با استفاده از تکنولوژی TD-LTE، کاربر از شبکه رایانت یک سیم‌کارت و مودم دریافت می‌کند و می‌تواند با استفاده از آن، از اینترنت پرسرعت بهره ببرد.

نتیجه گیری مقایسه td-lte و fd-lte

این دو نسخه از LTE، دارای مشابهت های زیادی هستند.

در واقع، آنها صرفا در سطح فیزیکی تفاوت دارند.

درنتیجه، UE ها میتوانند تنها با یک سری بهبودهای کوچک، با یک چیپست هم از TDD-LTE و هم از FDD-LTE پشتیبانی کنند.

پوشش بارگذاری در FDD-LTE به دلیل ماهیت غیر پیوسته بارگذاری، به طور عمده از TDD-LTE بهتر است.

درصد پوشش برای کانال های کنترل و دیتا، در FDD و TDD بسیار مشابه است.

از نظر بازدهی طیف، عملکرد FDD-LTE و TDD-LTE برای ترافیک های غیر تاخیری مشابه است؛ اما به طور کلی عملکرد TD-LTE ضعیف تر است آن هم به دلیل دوره های زمانی حفاظت که به آن اشاره شد.

در مجموع، اپراتورها، TDD را بیشتر مورد توجه قرار میدهند که دلیل آن کاربردهای غیر متقارن، تاخیر پایین (البته نه پایین تر از FDD)، توان عملیاتی بالا و امنیت خوب این روش است که آنرا به یک تکنیک انعطاف پذیر و مقرون به صرفه برای اپراتورها تبدیل کرده است.

TDD از FDD در برطرف سازی نیاز به پیکربندی مجدد پویای پهنای باند اختصاص یافته به جریان های ارسال و دریافت به منظور پاسخ به نیاز مشتری ها منعطف تر است.

به طور خلاصه، TDD یک تکنولوژی دوطرفه سازی مطلوب برای اپراتور ها (و نه لزوما مشترکین) است که بیشترین سود را از سرمایه گذاری خود بر روی طیف و تجهیزات ارتباطی کسب کنند.